Alle-jezus, waar gaan we nu weer eens beginnen?
Mijn brein ontploft bijna door alle indrukken die ik nu al heb opgedaan. Nù àl!
Na nog een paar dagen in Collaroy gebleven te zijn, toch maar een concreet vervolgplan gemaakt. Tot zover natuurlijk, want voor de langere termijn ga ik dus echt niks plannen. Oei, I just love the
way freedom feels like.
Collaroy was echt heerlijk! Een paar hele fijne dagen aan het strand gehad, waar men zich minimaal moet insmeren met factor 50. Yeah I know, dat kennen we niet in Nederland hè?
Heb ik ook al verteld dat Manly echt te gek is? Het is een supermooi stadje net buiten Sydney, met geweldige uitzichten, een heerlijk strand en de allerleukste kroegjes. Daar waar ik mijn eerste
'Goon' ervaring heb gehad. Ik verspil er verder geen woorden aan, maar het enige wat ik kan zeggen is dat ik dat rotspul nóóit meer drink. En het woord 'nooit' omvat een hele lange tijd, maar
geloof me. Doe eens een poging op Google en je verklaart me voor gek dat ik het überhaupt heb gedronken. Een tripje Blue Mountains de dag erop zat er daardoor voor mij even niet in en dat deed
pijn. Heel veel pijn. Dus nóóit meer. Ohja, over die Blue Mountains? Die ga ik zeker zien wanneer ik weer terug ben, want Sydney is voorlopig nog niet van me af. Minimaal drie keer kom ik er nog
terug. Jeetje, wat vervelend is dat om te zeggen.
But next there's Melbourne! Met de nachtbus vanuit Sydney, waar ik tijdens het wachten op de bus al vrienden heb gemaakt met de lokale daklozen èn dus weet op welke hoeken van de straat je gratis
eten kunt halen (mocht ik het in het àlleruiterste geval nog eens nodig hebben), richting Melbourne. Gordels om, want je weet maar nooit of je een kangaroo raakt. Welcome in Australia.
Een maar liefst 892km lange rit, waar we via Canberra (hà, ben ik daar lekker ook nog eens geweest; CHECK!) de volgende dag in Melbourne aankwamen. Je kunt wel raden dat ik heerlijk heb geslapen in
die bus. Dat was natuurlijk sarcastisch bedoeld. Want ze weten wel hoe die airco werkt. Dacht je even dat je in Australië het nooit koud zou hebben hè? Mispoes!
Op naar mijn hostel in St. Kilda, een buitenwijk van Melbourne. Hoewel St. Kilda zelf ontzettend leuk is, één advies: boek er nooit een hostel. Of je moet tussen de backpackers willen zitten die
geen cent te makken hebben. En áls ze het al hebben, het rechtstreeks wordt uitgegeven aan Goon. En we weten ondertussen hoe ik daarover denk, niet? Ieder z'n ding, ik ging lekker op pad. De eerste
avond meteen even wat van mijn lijstje af kunnen strepen. De haven van Melbourne wordt elke avond bij zonsondergang bezocht door de meest schattige kleine pinguïns. Ze komen vanuit Phillip Island,
deze staat bekend om zijn pinguïns. Serieus hè, pinguïns. Gewoon aan de haven van een enorme stad. Bizar.
Hoog bovenaan mijn lijstje stond die, the Great Ocean Road. Sode-knetter, wat heeft de staat Victoria een briljant mooie kustlijn. En wat heb ik al veel gezien. Kangaroo's, nu nog van veraf en een
aantal van dichtbij, maar dat laatste heb ik maar niet gefotografeerd want die lagen er al een poosje. ;-) Koala's, opnieuw walibi's en een lading aan wilde vogels. Van kaketoe's tot kookaburra's,
die niet bang voor je zijn. Houd niks van voedsel o.i.d. vast, anders zit je onder de vogels. Ja echt! Geen foto's om het te bewijzen, wel een heleboel krassen op mijn lichaam door hun scherpe
nageltjes.
The Great Ocean Road begint bij Torquay (wauw, wat een prachtig stadje) en loopt door tot aan de Twelve Apostels, bij Port Campbell. Die heb ik gezien, bij zonsondergang. Het was weer zo'n
ik-knijp-weer-in-mijn-arm-en-ik-droom-niet-momentje. Houd ik nog een arm over? Aan de ene kant van de weg heb je een geweldige blauwe zee en de meest mooie stranden en aan de andere kant heb je een
prachtig bosrijk gebied. En op sommige punten de welbekende rood gekleurde muddstone. Voelt het stiekem een beetje als in de binnenlanden. Oh, en de geur? Één en al eucalyptus, want die bomen
groeien hier overal. Dus wat gaan we doen? Eucalyptus shampoo kopen om deze herinnering weer op te roepen. Wel gek is het om te zien dat er overal bordjes hangen met de vraag 'Fireplan ready?'.
Bushfire seizoen begint er helaas aan te komen, gelukkig ben ik de stad dan al uit.
En gelukkig ook naar een ander hostel, in het hart van Melbourne. Vlakbij de Victoria's Market, wat een heerlijke plek is dat om uren rond te struinen. Je kunt er zo'n beetje alles kopen wat je
maar wilt en er hangt echt een heerlijke sfeer. Daar werd ik ècht verliefd op de stad. Trouwens ook om het feit dat er gezegd wordt dat er hier nauwelijks van die big-ass spiders rondlopen. LIKE!
Marvellous Melbourne, zoals het van vroeger uit ook wel wordt genoemd. Nou, de stad doet zijn naam eer aan. Het contrast in architectuur binnen een blok is zo ontzettend groot, van heùl oud naar
hypermodern. Te gek! Als ik vroeger beter had opgelet bij kunstgeschiedenis had ik het jullie beter kunnen uitleggen, maar helaas. Overal is muziek te horen in Melbourne, echt ontzettend leuk. En
dan de kleine zijstraatjes. Wauw. Ze noemen het de stad met de geheime plekken en ze hebben gelijk. Sla op de grote straat een zijstraat in en je komt op de meest leuke plekken terecht. Vol
terrasjes en gezelligheid, maar ook zijstraatjes vol met prachtige graffiti-kunst. Hosier La is één zo'n straatje, supertof om te zien. Met de trein naar Brigthon Beach, waar de beroemde gekleurde
hutjes staan. De dorpjes en buitenwijken rondom Melbourne zijn ook ontzettend leuk om doorheen te wandelen. Verder zijn alle hotspots van Melbourne ook leuk om te zien, maar vooral de sfeer is iets
wat ik het àllerfijnst vind. Oh, en zelfs Chinatown is hier te gek!
En toen? Tja, als je in Melbourne bent wil je natuurlijk de prachtige omgeving kunnen zien. En wat doe je dan? Je gaat in je kloffie een ontzettend chique hotel in, om vervolgens naar de 35ste
verdieping te gaan en even naar het toilet te gaan. Want in dat toilet heb je een heel groot panorama-raam waar je een gruwelijk uitzicht hebt over Melbourne en omgeving. Zo blij als een kind, door
het prachtige uitzicht en ook omdat we er ook weer heelhuids uit zijn gekomen en er niet uit zijn geschopt. Wat een hilarische ervaring.
Eén minpunt kan ik wel benoemen: het weer. Dat gaat van de zomer, naar de herfst om vervolgens te eindigen in de lente. Lekker onvoorspelbaar dus. Daar staat Melbourne en de zuidkust van Australië
ook bekend om. Ach, heeft ook wel zijn charmes. Ik klaag niet hoor.
En als ik dan moet kiezen tussen Sydney of Melbourne? Zeg ik: niet te vergelijken dus ik kies lekker niet. Puh! De concurrentiestrijd tussen de twee steden is er nog steeds, vandaar natuurlijk dat
Canberra gekozen is tot hoofdstad van Australië, lekker neutraal.
Ondertussen verbaas ik me er nog steeds over dat ik nog niet ben aangereden door een auto, want aan dat links rijden ben ik nog steeds niet gewend. En heb ik al een beetje last van het
wat-is-het-nederlandse-woord-ook-alweer-symdroom. Lekker fout, I know. But can't help it! ;-) En wat heb ik weer heerlijke mensen ontmoet hier. Love it!
What's up next? Nog een paar dagen Melbourne en daarna Tasmanië! Om te beginnen in Devonport, de rest blijft nog een verrassing.
En, regent het daar ondertussen alweer loeihard? Doe Sinterklaas de groeten! De Kerstman is hier al op iedere hoek van de straat te bekennen.
Foto's zien? Daar waar ze te vinden zijn.
Love making this kind of memories.
Doei en een kus! X
